Shiva Samhita - Quinta Parte Versos 22 a 40

Śiva Saṃhitā

शिव संहिता
भाषाकासहिता (diálogo celestial)

पञ्चमः पटलः(pañcamaḥ paṭalaḥ)
Quinta parte (versos 22 a 40)

Los sādhakas ardientes con orientación al haṭhayoga

5. 22, 23, 24.
अथ अधिमात्रसाधकलक्षणम्
स्थिरबुद्धिर्लये युक्तः स्वाधीनो वीर्यवानपि।
महाशयो दयायुक्तः क्षमावान् सत्यवानपि॥ ५॥ २२॥
शूरो वयःस्थः श्रद्धावान् गुरुपादाब्जपूजकः।
योगाभ्यासरतश्चैव ज्ञातव्यश्चाधिमात्रकः॥ ५॥ २३॥
एतस्य सिद्धिः षड्वर्षे भवेदभ्यासयोगतः।
एतस्मै दीयते धीरो हठयोगश्च साङ्गतः॥ ५॥ २४॥
atha adhimātrasādhakalakṣaṇam
sthirabuddhirlaye yuktaḥ svādhīno vīryavānapi |
mahāśayo dayāyuktaḥ kṣamāvān satyavānapi || 5 || 22 ||
śūro vayaḥsthaḥ śraddhāvān gurupādābjapūjakaḥ |
yogābhyāsarataścaiva jñātavyaścādhimātrakaḥ || 5 || 23 ||
etasya siddhiḥ ṣaḍvarṣe bhavedabhyāsayogataḥ |
etasmai dīyate dhīro haṭhayogaśca sāṅgataḥ || 5 || 24||
Determinado, experimentado en laya, autosuficiente, fuerte, de gran mente, compasivo, perdonador, resuelto, valiente, en la plenitud de la vida, fiel, adorador de los pies de loto de su gurú y dedicado a la práctica del Yoga: Es saberlo así.
Puede alcanzar la perfección en seis años por medio de su práctica. Los sabios maestros le dan Hatha Yoga en su totalidad

5. 25, 26, 27, 28, 29.
अथ अधिमात्रतमसाधकलक्षणम्।
महावीर्यान्वितोत्साही मनोज्ञः शौर्यवानपि।
शास्त्रज्ञोऽभ्यासशीलश्च निर्मोहश्च निराकुलः॥ ५॥ २५॥
नवयौवनसम्पन्नो मिताहारी जितेंद्रियः।
निर्भयश्च शुचिर्दक्षो दाता सर्वजनाश्रयः॥ ५॥ २६॥
अधिकारी स्थिरो धीमान् यथेच्छावस्थितः क्षमी।
सुशीलो धर्मचारी च गुप्तचेष्टः प्रियंवदः॥ ५॥ २७॥
शास्त्रविश्वाससम्पन्नो देवता गुरुपूजकः।
जनसंगविरक्तश्च महाव्याधि विवर्जितः॥ ५॥ २८॥
अधिमात्रव्रतशश्च सर्वयोगस्य साधकः।
त्रिभिः संवत्सरैः सिद्धिरेतस्य नात्र संशयः।
सर्वयोगाधिकारी स नात्र कार्या विचारणा॥ ५॥ २९॥
atha adhimātratamasādhakalakṣaṇam |
mahāvīryānvitotsāhī manojñaḥ śauryavānapi |
śāstrajño’bhyāsaśīlaśca nirmohaśca nirākulaḥ || 5 || 25||
navayauvanasampanno mitāhārī jiteṃdriyaḥ |
nirbhayaśca śucirdakṣo dātā sarvajanāśrayaḥ || 5 || 26||
adhikārī sthiro dhīmān yathecchāvasthitaḥ kṣamī |
suśīlo dharmacārī ca guptaceṣṭaḥ priyaṃvadaḥ || 5 || 27||
śāstraviśvāsasampanno devatā gurupūjakaḥ |
janasaṃgaviraktaśca mahāvyādhi vivarjitaḥ || 5 || 28||
adhimātravrataśaśca sarvayogasya sādhakaḥ |
tribhiḥ saṃvatsaraiḥ siddhiretasya nātra saṃśayaḥ |
sarvayogādhikārī sa nātra kāryā vicāraṇā || 5 || 29 ||
Aquellos que tienen la mayor cantidad de energía, son emprendedores, comprometidos, heroicos, conocedores de los śāstras y perseverantes, libres de los efectos de las emociones ciegas y, no fácilmente confundidos, que están en la plenitud de su juventud, Moderados en su dieta, gobernantes de sus sentidos, intrépidos, limpios, hábiles, caritativos, una ayuda para todos; Competentes, firmes, talentosos, contentos, perdonadores, bondadosos, religiosos, que guardan sus esfuerzos en secreto, de dulces palabras, pacíficos, que tienen fe en las escrituras y son adoradores de Dios y Gurú, que son reacios a gastar su tiempo en Y están libres de cualquier enfermedad grave, que conocen los deberes del adhimatra, y son los practicantes de todo tipo de Yoga – sin duda, obtienen éxito en tres años; Tienen derecho a ser iniciados en todo tipo de Yoga, sin ninguna duda.

5. 30.
अथ प्रतीकोपासनम्।
प्रतीकोपासना कार्या दृष्टादृष्टफलप्रदा।
पुनाती दर्शनादत्र नात्र कार्या विचारणा॥ ५॥ ३०॥
atha pratīkopāsanam |
pratīkopāsanā kāryā dṛṣṭādṛṣṭaphalapradā |
punātī darśanādatra nātra kāryā vicāraṇā ||5||30||
He aquí la meditación en la propia sombra (1)
Quien practique la introspección (vicāraṇā) en el reflejo (2) que percibe (3) ante él, tiene como recompensa el conocimiento justo de lo visible y de lo invisible y de ello no hay duda.
Notas:
1. pratīkopāsana, se traduce como la posición o meditación en la sombra o reflejo.
2. pratīka, apariencia, reflejo, copia, sombra.
3. dṣṭādṛṣṭa, algo más o menos visible.

5. 31.
गाढातपे स्वप्रतिबिम्बितेश्वरं निरीक्ष्य विस्फारितलोचनद्वयम्।
यदा नभः पश्यति स्वप्रतीकं नभोङ्गणे तत्क्षणमेव पश्यति॥ ५॥ ३१॥
gāḍhātape svapratibimbiteśvaraṃ nirīkṣya visphāritalocanadvayam |
yadā nabhaḥ paśyati svapratīkaṃ nabhoṅgaṇe tatkṣaṇameva paśyati ||5||31||
Cuando bajo un sol brillante alguien fija la mirada en su sombra imaginando en ella a Īśvara, si luego mira el cielo ve una imagen de él en el firmamento (1).
Nota
1. nabhoṅgaṇa, firmament, esfera celestial.

5.32
प्रत्यहं पश्यते यो वै स्वप्रतीकं नभोङ्गणे।
आयुर्वृद्धिर्भवेत्तस्य न मृत्युः स्यात्कदाचन॥ ५॥ ३२॥
pratyahaṃ paśyate yo vai svapratīkaṃ nabhoṅgaṇe |
āyurvṛddhirbhavettasya na mṛtyuḥ syātkadācana ||5||32||
El que mira su sombra en el firmamento todos los días deviene longevo y afortunado (āyurvṛddhi). Nunca puede morir.

5.33
यदा पश्यति सम्पूर्णं स्वप्रतीकं नभोङ्गणे।
तदा जयमवाप्नोति वायुं निर्जित्य सञ्चरेत्॥ ५॥ ३३॥
yadā paśyati sampūrṇaṃ svapratīkaṃ nabhoṅgaṇe |
tadā jayamavāpnoti vāyuṃ nirjitya sañcaret ||5||33||
Cuando ve una imagen completa de sí mismo en el firmamento, es victorioso, conquista el aire y viaja a través de él.

5.34
यः करोति सदाभ्यासं चात्मानं वन्दते परम्।
पूर्णानन्दैकपुरुषं स्वप्रतीकप्रसादतः॥ ५॥ ३४॥
yaḥ karoti sadābhyāsaṃ cātmānaṃ vandate param |
pūrṇānandaikapuruṣaṃ svapratīkaprasādataḥ ||5||34||
Quien lleva a cabo regularmente esta práctica, descubre al yo superior a través de la gracia de su propia sombra (pratīka), el único espíritu supremo completamente dichoso.

5.35
यात्राकाले विवाहे च शुभे कर्मणि सङ्कटे।
पापक्षये पुण्यवृद्धौ प्रतीकोपासनञ्चरेत्॥ ५॥ ३५॥
yātrākāle vivāhe ca śubhe karmaṇi saṅkaṭe |
pāpakṣaye puṇyavṛddhau pratīkopāsanañcaret || 5 || 35 ||
Cuando el yogui va emprender una peregrinación, contraer matrimonio, o va participar en alguna actividad auspiciosa, cuando tiene problemas, redime sus pecados o gana méritos, debe meditar en su sombra (pratīka).

5.35.
निरन्तरकृताभ्यासादन्तरे पश्यति ध्रुवम्।
तदा मुक्तिमवाप्नोति योगी नियतमानसः॥ ५॥ ३६॥
nirantarakṛtābhyāsādantare paśyati dhruvam |
tadā muktimavāpnoti yogī niyatamānasaḥ || 5 || 36 ||
A través de la práctica regular, está seguro de verlo internamente. Entonces el yogui cuya mente está controlada (niyata) alcanza la liberación (mukti).

5.37, 38.
अंगुष्ठाभ्यामुभे श्रोत्रे तर्जनीभ्यां द्विलोचने।
नासारन्ध्रे च मध्याभ्यामनामाभ्यां मुखं दृढम्॥ ५॥ ३७॥
निरुध्य मारुतं योगी यदैव कुरुते भृशम्।
तदा लक्षणमात्मानं ज्योतीरूपं स पश्यति॥ ५॥ ३८॥
aṃguṣṭhābhyāmubhe śrotre tarjanībhyāṃ dvilocane |
nāsārandhre ca madhyābhyāmanāmābhyāṃ mukhaṃ dṛḍham || 5 || 37 ||
nirudhya mārutaṃ yogī yadaiva kurute bhṛśam |
tadā lakṣaṇamātmānaṃ jyotīrūpaṃ sa paśyati || 5 || 38 ||
Cuando el yogui reprime el viento cerrando herméticamente sus orejas con los pulgares, los ojos con los dedos índices, la nariz con los dedos del medio y la boca con los dedos anulares, y realiza atentamente esta práctica, entonces inmediatamente se ve la forma de luz astral que expresa lo divino (1)
Nota:
1. jyotīrūpaṃ, en filosofía yoga, jyotis significa la luz espiritual que expresa lo divino en tanto que síntesis de armonía, sabiduría y luz. En astronomía significa cuerpo celeste, claro de luna. . Jyotīrūpa es lo que se ha traducido como “forma de luz astral”.

5.39
तत्तेजो दृश्यते येन क्षणमात्रं निराकुलम्।
सर्वपापविनिर्मुक्तः स याति परमां गतिम्॥ ५॥ ३९॥
tattejo dṛśyate yena kṣaṇamātraṃ nirākulam |
sarvapāpavinirmuktaḥ sa yāti paramāṃ gatim || 5 || 39||
Cada vez que alguien ve claramente (esa luz) por un instante (kṣaṇa) es liberado de todos los pecados y va al destino final (paramā).

5.40
निरन्तरकृताभ्यासाद्योगी विगतकल्मषः।
सर्वदेहादि विस्मृत्य तदभिन्नः स्वयं गतः॥ ५॥ ४०॥
nirantarakṛtābhyāsādyogī vigatakalmaṣaḥ |
sarvadehādi vismṛtya tadabhinnaḥ svayaṃ gataḥ || 5 || 40 ||
Mediante la práctica regular, el yogui es liberado del pecado, se olvida de su cuerpo denso y de los demás, y se separa espontáneamente de ellos.

Śiva Saṃhitā: índice de los versos del texto

Introducción

1ra parte:

2da parte:

3ra parte:

4ta parte:

5ta parte: